ilk aşık olduğumda boşluğa bakıyordum.

çocuktum.

boşluğa bakıyordum.

daha küçücük bir çocuktum.

boşluğa bakıyordum.

boşluğu dolduran ışığa,

yapabileceğim hiç bir şey yoktu ;

aşık olmaktan başka!

sıkılıyordum bir de!!

o ışık olamıyorum diye!!!

SEN BANA VEREBİLECİĞİMDEN FAZLASINI VER  !!!!!

     diye yalvardım Tanrıya

bütün dinlerde!

nefes ben olayım

can ben

dağlar, bütün o taşlar

kum taneleri hatta..

O da bana seslendi aniden

      KENDİN OL! YETER!

diye

o zamandan beri işte, O olmaya çalışırım hep

kendim

en güzel hali yaradılışın

mesela..

yeni doğmuş bir bebek, hem de her türlü kabulle, kız ya da erkek

hem de bütün dinlerde

bir kral tacını seve seve devreden

ve bir prens üstelik onun soyundan gelmeyen

mesela..

bir şarkı yakarış ki aşkla

sonsuz sessizlik ölüm dediğin şey aslında

hare kirişna to maye omdeku

ve lav etma pi

iskele başındaki baba

ve ona bağlanan gemi

mesela..

doğa

ve

ateş

ay ve güneş

akıl ve tanrı

alkış ve hüzün

kapı ve anahtar

sonsuzluk ve bir gün

          mesela..