zaman başka durmuş burada.

sarı..

acı...

.

bir yeri başka geniş bir yara

iki kuru nehir gözleri

ağzına sıçar kuşları konuşsa

ama sarı sabahı

ama en güzel havası.

sineği yavşak

ölümü ani hepimizin istediği gibi..

bir parçası yok karşıda 

köpeği yoook..

agresif her bir kedisi.

biri sevse ;

diğeri eksik kalır.

konuşsa

 herkes evsiz kalır.

yok olan ülke var olan zaman

birleşse içi

dışımız içeride kalır.

ağla

O kadar gerçeksin ki. Bir allahın kulu değemez çıplaklığına. Bir mucize gerek sana yaklaşmaya.

Hiç yer bırakmıyor yağmur üzülmeye. Sözü var herşeyin. Ben oradaydım.ben koydum. Çok fazlaydın. Ve muhakkak olasıydı.

Koşarcasına geçiyor zaman. Hep böyle miydi?

Koşar gibi yapardım. Bütün gün ne yaptıysam, tekrar,  yapardım.

Hiçbir şey anlamadığımı şimdi anlıyamıyorum.

Yine.

Nasıl koyabilirim ki kendimi senin yerine.

  Kim nasıl koyabilir ki kendini senin yerine.

Bir ömür; bir baba

Bir ömür; bir anne

Bir ömür tanıklık

O kadar değerli ki

Kısa değil; senle başlamasa bile senle bitiyor

Özrüm bencilliğim ama içimde bir ben eksiliyor

Çok daha yalnız tüm var oluş

Kıpırdamadan herşeyi sallıyor.

Neyi paylaşsan oluyor;

İki ayrı çizgiysen bile

Paralellik ihtimali yetiyor.

Kaldırım, yüzyıl, cenaze, hava..

Aynı olmayalım yeter

Paylaşabilecek kadar ayrı

Kendim olabilir kadar farklı

Neredeyse imkansız bir hayat

Ama sıcak ama kutup

Ama yer ama gök

Öldüm bittim demek için bile erken

Hep

Alogarik bir şiir

Sırf adı güzel zıtlığın

Çocuk aynı çocuk; resim aynı resim; haraket hep aynı.

Bir yere koysan elindekini

Tutman lazım düşeceği:

O yüzden

 sırf o yüzden!

Mutluluk kendi içinde bir olgu.