24 Şubat 2016 Çarşamba

ağla

O kadar gerçeksin ki. Bir allahın kulu değemez çıplaklığına. Bir mucize gerek sana yaklaşmaya.
Hiç yer bırakmıyor yağmur üzülmeye. Sözü var herşeyin. Ben oradaydım.ben koydum. Çok fazlaydın. Ve muhakkak olasıydı.
Koşarcasına geçiyor zaman. Hep böyle miydi?
Koşar gibi yapardım. Bütün gün ne yaptıysam, tekrar,  yapardım.
Hiçbir şey anlamadığımı şimdi anlıyamıyorum.
Yine.
Nasıl koyabilirim ki kendimi senin yerine.
  Kim nasıl koyabilir ki kendini senin yerine.
Bir ömür; bir baba
Bir ömür; bir anne
Bir ömür tanıklık
O kadar değerli ki
Kısa değil; senle başlamasa bile senle bitiyor
Özrüm bencilliğim ama içimde bir ben eksiliyor
Çok daha yalnız tüm var oluş

Kıpırdamadan herşeyi sallıyor.